15 Ocak 2013 Salı

yazmalıydım.içimde tutamam ya.böyle mi başlamıştır acaba birkaç önemli şair ya da yazar da yazmaya.içinde tutamadıkları mı vardı yoksa dışardan alamadıkları mı.düşündüm de bende her ikisi de.anlatamadım çünkü dinlemek istenmedim.duymadım çünkü söylemediler bana.sonra 'ana blog açtıydım ben ora yazsam ya la' dedim içimden.yine kimse duymadı.keşke sadece sen duysan.duysan gelir miydin mesela sabahın 5inde.ihtiyacım var deseydim sana.tüm yaptıklarıma rağmen.kalkıp gelir miydin yoksa sen de mi dinlemezdin.tüm bunları düşündüm bu sabah.o saf gülümsemeni düşündüm.o ne yapacağını bilemez çocuksuluğunu.o kelimeleri toparlayamayışındaki utangaçlığı.o ilgi isteyen insan bekleyen yalnızlıklarını.bana bakmadan konuşmalarını.ben gelmedim.gelemedim.gelemiyorum.nasıl bir korkak olduğumu hiçbir kelimeye tarif ettiremem.göze almak benim için geçmişten kurtulmak kadar zordu.bunlar da zaten birbiriyle bağlantılı zırvalar.hem bilmezsin belki sen ama ben değişimlere de alışamam.kurulu duygularım hiç yorulmaz benim.hiç durmaz.aksamaz.ama sen üzülme sakın.bunlar tanıdık duygular.bilindik hüzünler eski dostlar.yabancılık çekmiyorum kendime.ama hissediyorum.ben durdukça sen ilerliyorsun.şimdi gelemem.sana yetişmek için seni bekletemem.sen hiç durma.ben belki sana çıkan kestirme bir yol bulurum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder