Bir yeldeğirmeni niye döner ki?
Ben Don Kişot olsam bunu merak ederdim.
Ama ben yine ben olarak bir yeldeğirmeni olsam,
İlla bir Don Kişot'u severdim


turgut uyar

jonathan livingston

''yaşamak için ne çok neden var!balıkçı teknelerinin etrafında o rutin,sıkıcı dönüp dolaşmadan başka neler ar yaşamak için.cehaletimizi kırabiliriz,becerilerimizi,yeteneklerimizi ve zekamızı kullanarak kendimizi bulabilir,kendimiz olabiliriz.en önemlisi,özgür olabiliriz!uçmayı öğrenebiliriz.''

''yaşamın gerçek anlamını arayan,bulmaya çalışan bir martıdan daha sorumluluk sahibi biri olabilir mi?bin yıldır yaptığımız tek şey balık peşinde koşmak.artık yaşamak için bir nedenimiz olmalı;öğrenmek,keşfetmek,özgür olmak gibi''

martı jonathan bezginliğin,korkunun ve öfkenin bir martının ömrünü kısalttığını,bunların zihninden uzaklaştığında ise hoş ve uzun bir yaşam süreceğini de fark etmişti

Kimse Temizm Demesin Sonra onlar çılgınlık bitip Sürü dağılınca, yapayalnız gecelerinde Durgun ve dilsiz, yastıklara çivili Bir mızıka sesiyle uyanmazlar mı Asaf'ın ateşlere karşı çaldığı ?.. Bir otel odasında gencecik çocuklar Çırpındıkça bir yudum soluk için Üzerine benzin döküp oynayanlar Onlar birgün öpmeye eğilince çocuklarını Dudaklarında duman ve yanık et kokusu Boğum boğum tıkamaz mı soluklarını ?.. Sevgisiz bir tanrının kinle büyüttüğü Ölüme tapınan o siyah adamlar Onlar birgün yağmurlardan sonra Güneş salkım salkım dallarda yanarken Rüzgardan utanıp sudan korkmazlar mı ?.. Ayrılık herkesin kapısını çalar birgün Dağlar kararırken ya da günün eşiğinde Onlar, saz kırıp şiir yakanlar İçlerinde gezinen kederi bir türküyle Bastırmak isterlerse derinden ve sessiz Çalmazlar mı duvarlara kirli bedenlerini ?.. Kimse temizim demesin, kimse Bütün bir ülke odun taşıdı Behçet'in yangınına... Onlar, secdesi küf kıblesi korku olanlar Onlar birgün ölüm menevişlenince içlerinde Tütmez mi kirpiklerinde 'dumanı lekesiz biri' ?..   Şükrü Erbaş

Biz Neden Başkalarını Sevemiyoruz Gümüşün ustalarını bitirdik Ahşap konakların oymalı dolapların Üzümün camın kesme taşın ustalarını... Akik kehribar yakut ve lal İşleyip incecik dünyayı parmaklarıyla Hantal düzlüğümüze köpük köpük Pencereler açan ustalarını Işığın, sevginin ve iyiliğin Bitirdik bir bir hünerleriyle boğarak... Uçurumların türküsünde şimdi sıra Dorukların karında, çimenlerin sütünde... Fırat'ı yasaklayıp Dicle'yi susturarak Tütün peynir yün ve pirinci Gömerek ağır toplarla toprağa; Kıl cecim savatlı düş rüzgârlı poşu Bin yıldır kendi yurdunda konuk Bin yıldır göçer iki zulüm arasında Akıl almaz bir yaşama ustası Koca bir halkta şimdi sıra... Narcissusun aynasında yalnız kendi suretimiz Biz neden başkalarını sevemiyoruz...   Şükrü Erbaş

Tutuşmak Üzere Yeniden Sızıyor sessizce kendi derinine Çıkışını bulamayan sular. İnsan aynı türküyü aynı içtenlikle Söyleyemiyor ki uzun zaman Böyle karşılıksız yankısız Değişiyor usul usul eski duygular. Biliyor musun kalbim artık Bir kuş gibi çırpınarak pencere önlerinde Titrek kanatlarıyla umudun Düşmüyor bekleyişin hayal camlarına Gelmene yakın saatlerde. Hayat dolduruyor hey boşluğu kendince Bir başka başlangıçla Tutuşmak üzere yeniden Pembe üflemeleriyle bir ince soluğun  Soğuyor acılar bile..

Şükrü Erbaş

Fotografium Nikon D3200 Profesyonel Fotoğraf Makinesi Hediye Ediyor. Siz de katılın Nikon D3200, Lowepro Çanta (DSLR Video Fastpack 250 AW Sırt Çantası) ve Slik Tripod (Slik 500DX Tripod) kazanma şansı elde edin.

http://goo.gl/ciXjD?ref=1019 adresini ziyaret ederek detaylı bilgi alabilirsiniz.

"sevgilim, diyorum, oysa kimsecikler yok yanımda
bilmiyorum kime sevgilim dediğimi
bildiğim bir şey varsa
o kadar yeni bir anlamda söylüyorum ki bu kelimeyi
unutup birden zamanı ve yeri
onunla bir günü kutluyorum coşarak
onunla bir günü kutluyoruz sanki."

Başka-Kendilerimiz İle Kendi-Başkalarımız Ve Kendi-Başkalarımız İle Başka-Kendilerimiz Arasından BAŞKA-KENDİLERİMİZ İLE KENDİ-BAŞKALARIMIZ VE KENDİ-BAŞKALARIMIZ İLE BAŞKA-KENDİLERİMİZ ARASINDAN “Akıllı olduğunu düşünemeyecek kadar akıllı Deli olduğu düşünülmeyecek kadar deli’nin niçindenliğini bilmediği sıkıntısı geçiyor Uyanmak, bir akşam bir adamı yatağından kaldıracak. Adamın gözleri adama uyanışı anlatacak. Gözleri gel gel diyecek. Doğrulmak adamı kucağına alacak. Adımın birincisi ayağına sarılacak.İkinci adım birincisinin içinden doğacak. Adımlar ana-oğul babasız sıralanacak. Adamın gözleri adama bak bak deyecek. Pencere adamın gözlerini kuşatacak, Bakışlarını caddeye serecek Görüşleri yayılacak. Caddede insanlar gezinecek. Oda bu sırada işe karışacak, Adamı dışına çıkaracak. Çıkmak öbür fiillere komutan çıkacak, Merdivenlere indir komutunu verecek. Merdivenler onu bir kapıya itecek. Kapıya açıl komutu gelecek. Kapı bu işi adama yaptıracak. Evin içi dışına dönecek, Burada adama karış komutu ulaşacak. Adam saf saf yanaşacak, Bakmaya alışmak adama gördürecek. Görmek adamı sürekli bunaltacak. Adam gördükçe şaşıracak, Şaşırdıkça sürekli görecek. Adam bilmek fiilini arayacak, Ama bulamayacak. Adam geleni geçeni kendi sanacak. Bu ne kadar çok kendim deyecek. Hep başkalarını görecek. Hani ben, nerede ben deyecek. Anlamak isteyecek ─ bir istemeseydi─ . Anlamakla bunu istemek yan yana gelecek Bir çağ bitecek, biri başlayacak. Neden-, niçin-, nasıl’a yönelecek ─ ya yönelmeseydi─ . Anlamak fiili ─ ister istemez─ birden adama verilecek. Adamın durumu belirecek, hızı gelişecek. Ayarı insanca bozulacak. Neleri anlamalı, neleri değil, ayıramayacak. Başka-kendilerini görünce şaşıracak. Kendi-başkalarını onlarla karıştıracak. Önünden boyuna başkaları geçecek, Önünden boyuna kendisi geçecek, Bu ne kadar çok ben deyecek. Aralarında bir yabancı arayacak. Kendinde bir yabancı arayacak. Bu ne kadar çok yan yana ben deyecek. Ben kendime nereden gireyim deyecek. Ben kendimden nasıl çıktım deyecek, Ne zaman deyecek, niçin deyecek. ─ Deyecek de ne olacak─ Olan olacak olduğunca, olacağınca. Bu andan o ana olanca. İş işden geçecek. Adama bir yardımcı fiil birden düşecek. Adam onu ilkin bir şey sanacak. Onunla düşünmeye alışacak. Düşünceleri onunla kör-topal gidecek. Adam bundan şımaracak. Dur şununla bir iş göreyim deyecek, Eline cebi değecek. Adam ile tabancası birleşecek. O anda bütün öbür fiiller ondan geri alınacak. Adam ateş edecek. Bütün fiiller ona geri verilecek.. Adam birini vuracak.. Adam kendini vuracak.. Adam beni vuracak. Bilecek.. Ler, siniz. Perde burada inecek. Perdenin önündekiler donup kalacak.. Lar, sınız. Perdenin arkasındakiler bekleyecek.. Ler, siniz. Bir ölü yerde uzanık yatacak. Vuranı görenler vurulanı görmek isteyecek. Tıklım tıklım insanlar eğilecek. Kim baktıysa görecek. Yerde kendini görecek. Hepsi başkayı umduğunda şaşıracak. Dışlarına binlerce A çıkacak. A’lar çelik teller gibi dolaşacak. İçlerine birer nefes Hi dolacak. Yerde yatanda herkes kendini tanıyacak. Bir perde aralanacak Vuran ortaya çıkacak. Ortaya çıkanda herkes kendini tanıyacak. Herkes kendini tanıyınca iş bitmeyecek, Başlayacak.

offf ulen oğğğfffff